2016 – Rok Feliksa Nowowiejskiego i dyrygenckich jubileuszy
To był rok dyrygenckich jubileuszy. Rozpoczął się świętem Agnieszki Duczmal, która w styczniu obchodziła w Poznaniu 70. urodziny koncertem swojej Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus. Specjalnym gościem był Ivo Pogorelić, wykonał Koncert fortepianowy f-moll Chopina, a na finał Agnieszka Duczmal zadedykowała poznańskim melomanom opracowanie I Kwartetu smyczkowego „Z mojego życia” Bedřicha Smetany.
Najhuczniej i najdłużej obchodzono 80. urodziny Jerzego Maksymiuka. Przypadały one w marcu, co jubilat podkreślił koncertami z Orkiestrą Teatru Wielkiego – Opery Narodowej (solistą w V Koncercie fortepianowym Beethovena był Nikolai Demidenko) oraz na Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena z młodzieżową Santander Orchestra i Szymonem Nehringiem, grającym Rapsodię na temat Paganiniego Rachmaninowa. Potem nastąpił szereg występów Jerzego Maksymiuka z polskimi orkiestrami: z Sinfonią Varsovią, Filharmonią Krakowską czy NOSPR-em, gdzie w Katowicach zorganizowano trzydniową „Majówkę z Jerzym Maksymiukiem”. Jubilat dyrygował też m. in. Polską Orkiestrą Radiową oraz Orkiestrą Opery i Filharmonii Podlaskiej, bo w Białymstoku rozpoczynał przed laty edukację muzyczną. Specjalnym prezentem był dwupłytowy album przypominający dawne interpretacje Jerzego Maksymiuka z Polską Orkiestrą Kameralną wydobyte z archiwów Polskich Nagrań oraz EMI, a także te dokonane obecnie z Sinfonią Varsovią.
Nie zapomniano o 90. urodzinach Jana Krenza, mimo że artysta wycofał się już z czynnego życia koncertowego. Szczególny charakter miała więc lutowa, 13. edycja Festiwalu „Łańcuch”, który choć poświęcony jest przede wszystkim muzyce Witolda Lutosławskiego, to finałowy koncert uhonorował tym razem obu jubilatów. Jerzy Maksymiuk z orkiestrą Sinfonia Varsovia wykonał III Symfonię Jana Krenza w jego obecności. Także na innych koncertach przypominano, że Jan Krenz był nie tylko wybitnym dyrygentem, ale jest także kompozytorem. NOSPR pod dyrekcją Alexandra Humali i z solistą Piotrem Sałajczykiem zaprezentował w czerwcu Concertino na fortepian i orkiestrę Jana Krenza oraz jego opracowania walców Brahmsa i pierwszego ogniwa Kunst der Fuge Bacha. W programie koncertu Filharmonii Krakowskiej znalazła się m. in. Rapsodia Jana Krenza (dyrygent Stefan Asbury).
W styczniu 2016 roku trzydniowym programem koncertowym 70-lecie działalności świętowała Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie. Zaproszono laureatów ostatniego Konkursu Chopinowskiego, Kate Liu i Charlesa Richarda-Hamelina, którzy wykonali oba koncerty fortepianowe Chopina. Dyrygował szef olsztyńskiej Filharmonii – Piotr Sułkowski. Kanadyjski pianista wystąpił ponadto z chopinowskim recitalem. W programach wieczorów orkiestrowych znalazł się też skomponowany na jubileusz Filharmonii utwór Constellatio Alllenstenium Katarzyny Brochockiej oraz kompozycje patrona tej instytucji, Feliksa Nowowiejskiego: uwertura z opery Legenda Bałtyku i Marsz pretorianów z Quo vadis.
Rok 2016 był zresztą Rokiem Feliksa Nowowiejskiego (70. rocznica śmierci), co przyniosło dwa wykonania najpopularniejszego dzieła kompozytora, jakim jest oratorium Quo vadis. Filharmonia Poznańska pod dyrekcją Łukasza Borowicza zaprezentowała wersję polską, którą wykonała także w Berlinie. Filharmonia Warmińsko-Mazurska pod batutą Piotra Sułkowskiego przygotowała pierwotną wersję z tekstem niemieckim. Obie interpretacje zostały potem wydane na płytach.
Ponadto okazjonalnie – m. in. na Festiwalu „Chopin i jego Europa” – grywano np. fragmenty utworów scenicznych Feliksa Nowowiejskiego. Polska Orkiestra Radiowa pod dyrekcją Michała Klauzy przypomniała zaś inne jego oratorium – Powrót syna marnotrawnego. Szczególnie jednak uczcił tego kompozytora Poznań, z którym Feliks Nowowiejski był od lat dwudziestych XX wieku związany. Specjalny koncert symfoniczny przygotowała orkiestra Akademii Muzycznej w Poznaniu pod dyrekcją Jerzego Koska, w programie były m. in. Koncert wiolonczelowy i Koncert fortepianowy d-moll „Słowiański”. Z okazji Święta Niepodległości Teatr Wielki w Poznaniu zaprezentował koncertowe wykonanie baletu Król Wichrów, dyrygował Sebastian Perłowski. A całe obchody zwieńczył grudniowy koncert „Mistrzowi – Poznań”, którego punktem kulminacyjnym była kantata Testament Bolesława Chrobrego. Solistów, chór Uniwersytetu Medycznego oraz CoOperate Orchestra poprowadził Adam Domurat.
35-lecie działalności obchodziła Śląska Orkiestra Kameralna. Uroczysty koncert poprowadził jej szef Robert Kabara. Wykonano m. in. Koncert na fortepian, trąbkę i orkiestrę smyczkową Dymitra Szostakowicza z Beatą Bilińską i Janem Harasimowiczem jako solistami.
Jacek Marczyński
2017-05-06