Artyści multimedialni i lokalna tematyka (2014)
Zgodnie z trendem światowym w Polsce wznawianych jest i wydawanych – choćby w niewielkich nakładach i limitowanych edycjach – wiele trudnych do zdobycia nagrań z przeszłości. Poza Polskim Radiem, stale publikującym muzykę z własnych archiwów (m.in. w kontynuowanej serii Polish Radio Jazz Archives), wyspecjalizowała się w tego typu działalności firma GAD Records z Sosnowca.
W roku 2014 publikowała m.in. niedostępną na rynku wydawniczym muzykę Włodzimierza Nahornego, Jerzego Miliana i Alex Bandu. Jej nakładem wyszła także płyta Punkt styku funkowej grupy Show Band Anatola Wojdyny, która, choć nagrana w roku 1974, nigdy dotąd nie ujrzała światła dziennego. Firma przygotowała też zbiór nagrań pionierskiej syntezatorowej formacji Arp-Life. Wyjątkowym i trudnym do sklasyfikowania albumem tego rodzaju był zbiór Białoszewski do słuchu (Bôłt Records) zawierający nie tylko nagrania z domowego archiwum Mirona Białoszewskiego, ale też reinterpretacje tych nagrań, mające charakter remiksów lub słuchowisk muzycznych.
Płytowego wydania muzyki z filmu Człowiek z marmuru w reż. Andrzeja Wajdy doczekał się Andrzej Korzyński. Stało się to w Wielkiej Brytanii, gdzie album ukazał się nakładem firmy Finders Keepers (jako Man of Marble). Również w Wielkiej Brytanii, nakładem wydawnictwa Jazz On Film, wyszła w 2014 najbardziej kompletna jak dotąd antologia polskiego jazzu ze ścieżek dźwiękowych filmów z lat 50. i 60., zatytułowana Jazz in Polish Cinema – Out of the Underground 1958-67. Wiele z zawartych tu utworów nigdy nie było wydanych.
Ta retro-orientacja, mająca cechy sentymentalnego powrotu do przeszłości, ale będąca także próbą nowego spojrzenia na tradycję, miała wpływ na najlepiej oceniane przez krytykę płyty ukazujące się w 2014 roku.
Warszawskie Combo Taneczne na albumie Przyznaj się (Warner Music Poland) przedstawiło nowe wersje piosenek wojennych i z okresu międzywojennego. Łącząca folk z punkiem krakowska grupa Hańba! – „zbuntowana orkiestra podwórkowa”, jak sam zespół siebie określa – swoje teksty piosenek osadza w realiach okresu międzywojennego. Uhonorowany Paszportem „Polityki” za rok 2014 Pablopavo w tekstach z solowej płyty Tylko (Karrot Kommando) nawiązywał do postaci zmarłego w maju tegoż roku Marka Nowakowskiego i jego stylu literackiego.
Everything Was Forever, Until It Was No More, muzyczna instalacja Konrada Smoleńskiego (na co dzień również muzyka grupy BNNT), która w roku 2013 pokazywana była w Pawilonie Polskim na 55. Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji, jesienią 2014 trafiła do galerii Zachęta (por. http://www.zacheta.art.pl). Projekt doczekał się również płytowej wersji – album o tym samym tytule zawierał nagranie instalacji zmiksowane przez Michała Kupicza oraz improwizację saksofonową Szweda Matsa Gustafssona odnoszącą się do dźwięków oryginału. Podobnie multimedialny charakter ma działalność Wojciecha Bąkowskiego (ceniony twórca wizualny, ale też muzyczny, znany m.in. z grupy Niwea) czy Anny Zaradny. Od roku 2013 odbywa się w Warszawie cykliczny przegląd twórczości dźwiękowej różnych artystów z dziedziny sztuk wizualnych „The Artists”, który w roku 2014 udokumentowała kompilacyjna płyta The Artists. Debiut pisarki Doroty Masłowskiej w roli twórczyni muzyki i wokalistki – jako Mister D – również miał miejsce dzięki wsparciu galerii sztuki, warszawskiego Rastra. Album Społeczeństwo jest niemiłe spotkał się z dużym zainteresowaniem mediów, a piosenka Chleb – z imponującym odzewem publiczności. Klip do tego utworu zebrał jak dotąd ponad 4 mln odsłon w serwisie YouTube.
Obraz zjawiska uzupełniały m.in. działania Centrum Sztuki Współczesnej, gdzie odbywały się w roku 2014 dwie cykliczne imprezy prezentujące muzykę eksperymentalną – Monotype Fest oraz „Trans/Wizje″ – z udziałem gości zagranicznych i krajowych.
Bartek Chaciński
2015-07-18
Autor jest dziennikarzem tygodnika „Polityka”.