Autor: Krystian Brodacki
Publicysta, krytyk, fotograf, pianista, wokalista, konferansjer, organizator. Ukończył Politechnikę Krakowską i Studium Dziennikarskie Uniwersytetu Warszawskiego. Autodydakta muzyczny.
W latach 1971-78 był kierownikiem artystycznym i organizacyjnym zespołu Asocjacja Hagaw. W latach 1976-77 pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Krytyków Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego, od 1982 do 1986 roku - wiceprezesa PSJ. W 1980 roku wydał antologię Polskie ścieżki do jazzu, a w 1984 monografię Follow Namysłowski. Zainicjował i poprowadził Jazz Film Salon, jedyny na świecie konkurs filmów o tematyce jazzowej (1983–1991, Łódź, Wrocław, Warszawa, 8 edycji, podczas których pokazano ok. 300 filmów dokumentalnych i fabularnych z całego świata).
Jako publicysta muzyczny współpracował z miesięcznikiem „Jazz” (1967–1971), „Jazz Forum” (1968 do dziś, w latach 1986–1994 jako zastępca redaktora naczelnego) i z różnymi periodykami, jak „Tygodnik Solidarność”, czy „Musica Jazz” (Mediolan). W swym dorobku ma kilkaset artykułów i wywiadów o tematyce jazzowej. Prowadził audycje jazzowe i inne (np. Rzeczpospolita Narodów) na falach programów I i III PR oraz Radia Kraków.
Ze swymi recitalami jako pianista-wokalista występował na festiwalach jazzowych w Krakowie, Iławie i Białej Podlaskiej.
Swoje fotografie prezentował na wystawach w Krakowie, Wieliczce i Pescarze (Włochy). W 2002 roku opublikował album fotografii pt. Święte Znaki.
W 2010 roku nakładem PWM ukazała się jego Historia jazzu w Polsce, a w 2015 roku – Trzy twarze Juliana Haraschina (Wydawnictwo Arcana), książka o wyjątkowo ponurej postaci w całej historii PRL. W 2014 roku własnym sumptem wydał Baśń o rumaku zaklętym Bolesława Leśmiana z ilustracjami Marii Brodackiej, zmarłej w 1991 roku nieznanej, wybitnej artystki. W 2016 roku ukazała się jego książka-album pt. Sebastian Polonus. Mistrz z Abruzzo, o polskim malarzu Sebastianie Majewskim, który w XVII wieku osiedlił się we Włoszech w regionie Abruzzo, gdzie zdobył sławę najwybitniejszego twórcy dzieł sakralnych. Książka ta jest pokłosiem częstych pobytów Brodackiego w Abruzzo na festiwalach „Pescara Jazz”.
