Centrum Badania Opinii Społecznej dla Instytutu Muzyki i Tańca Badanie na temat częstości słuchania muzyki poważnej, styczeń 2014 (opracowała Aleksandra Jagiełło-Skupińska) Na początku 2014 roku Instytut Muzyki i Tańca zlecił przeprowadzenie badań ilości...

Centrum Badania Opinii Społecznej dla Instytutu Muzyki i Tańca Badanie na temat częstości słuchania muzyki poważnej i ludowej, grudzień 2016 Pod koniec 2016 roku Instytut Muzyki i Tańca po raz kolejny zlecił Centrum Badania Opinii Społecznej zbadanie...

Fundacja na rzecz rozwijania muzykalności Polaków „Muzyka jest dla wszystkich” Andrzej Białkowski, Mateusz Migut, Ziemowit Socha, Katarzyna M. Wyrzykowska: Muzykowanie w Polsce. Badanie podstawowych form aktywności muzycznych Polak&oacu...

Główny Urząd Statystyczny odnotował, że w 2014 roku wzrosła zarówno liczba teatrów i instytucji muzycznych w Polsce, jak i liczba widzów i słuchaczy odwiedzającyh te instytucje. W skali całego kraju na jedno miejsce w teatrach i...

Charakterystyka badania   Zleceniodawca badania: Instytut Muzyki i Tańca Wykonawca badania: Centrum Badania Opinii Społecznej Termin realizacji badania (prac...

W roku 2011 swoją premierę kinową miało łącznie 38 polskich filmów, w tym dwa dokumenty (choć wiele z nich wyprodukowano w roku 2010). Był to świetny czas dla polskiego kina zarówno komercyjnie – kilka filmów rodzimych zdobyło szczyty box office’u (ponad milion widzów przyciągnęły Listy do M., Och, Karol 2, Bitwa warszawska 1920), jak i artystycznie − kilka innych zostało zgodnie uznanych przez krytykę polską i międzynarodową za wybitne (koprodukcje Droga na drugą stronę oraz Młyn i krzyż; debiuty Sala samobójców, Daas i Ki; mocne drugie filmy Wymyk i Erratum).

Muzyka w 2012 gościła na ekranach polskich kin bardzo często, głównie z racji tego, że dwa filmy ze ścisłej czołówki rodzimego box office’u oraz jeden nagrodzony Orłem, poświęcone były właśnie postaciom muzyków, czy to prawdziwych czy wymyślonych. Do tych pierwszych należy słynny jazzman, którego w dokumencie Komeda, Komeda…  (reż. Natasza Ziółkowska-Kurczuk, muz. Krzysztof Komeda, Mariusz Ostański) wspominają jego współpracownicy i młodsze pokolenie, choć w nieco wydumanym kontekście poznańskiego pochodzenia.

W 2013 roku swoją premierę kinową miało 47 pełnych polskich metraży (wliczając dokumenty i koprodukcje), przy czym magiczny próg miliona przekroczyły dwa tytuły – Drogówka (reż. Wojtek Smarzowski, muz. Mikołaj Trzaska) i Wałęsa. Człowiek z nadziei (reż. Andrzej Wajda, muz. Paweł Mykietyn i Adam Walicki) – symboliczny pojedynek o rząd dusz pomiędzy narodu piewcą a jego krytykiem i prześmiewcą.

W 2015 roku polska kinematografia wzbogaciła się o trzy fabularne i dwa dokumentalne filmy z muzyką w roli głównej, czyli Córki dancingu, Disco polo i Noc Walpurgi oraz Uniwersytet Jana Gacy i Idea, która przerasta codzienność - o Polskim Wydawnictwie Muzycznym z okazji jubileuszu 70-lecia jego istnienia.

Rok 2014 nie przyniósł zasadniczej zmiany w świecie polskiej muzyki filmowej, choć z prostego zestawienia tytułów i kompozytorów można wysnuć parę wniosków. Po pierwsze, nieobecni są starzy mistrzowie, po drugie - w średnim pokoleniu swą pozycję umocnili Bartosz Chajdecki, Adrian Konarski i Łukasz Targosz, niezmiennie od lat pojawiają się Jan Duszyński, Antoni Komasa-Łazarkiewicz czy Mikołaj Trzaska i Wojciech Mazolewski i po trzecie, obecność tych ostatnich, wraz z gościnnym udziałem Hanny Kulenty i Pawła Mykietyna oraz ekranowymi debiutami Julii Marcell i Enchanted Hunters świadczy o coraz intensywniejszym udziale muzyki improwizowanej, współczesnej i indie na polskich ścieżkach dźwiękowych.

W 2016 roku padł kolejny rekord frekwencji w polskich kinach, jako że sprzedano najwięcej biletów od czasu prowadzenia statystyk w III RP: 52 milionów, a więc 1,3 na głowę i to aż 1/4 na tytuły rodzime. Ponadto aż w dziesięciu filmach fabularnych i dokumentalnych to muzyka lub muzycy byli głównymi bohaterami, a w wielu innych ścieżka dźwiękowa przekraczała stereotypy.

Rok 2015 był bez wątpienia potwierdzeniem rosnącego zainteresowania reżyserów teatralnych muzyką komponowaną dla przedstawień oraz umocnienia się więzi między kompozytorem a inscenizatorem. Świadczy o tym ogromna liczba premier teatralnych, w których warstwa muzyczna jest efektem współpracy reżysera z określonym kompozytorem, a nie jedynie opracowaniem istniejącego już materiału dźwiękowego. Ten zwrot ku muzyce komponowanej zauważalny jest zarówno w spektaklach teatrów instytucjonalnych, jak również niezależnych i nieinstytucjonalnych. Obejmuje swym zasięgiem w takim samym stopniu teatr dramatyczny, jak i rozmaite formy teatru dla dzieci – w tym teatr lalkowy i teatr cieni.

Popularność przedsięwzięć związanych z projekcjami klasyki na ekranach kin wskazuje na duże zapotrzebowanie na ten rodzaj sztuki baletowej i jest doskonałym uzupełnieniem oferty zespołów baletowych.

Wykaz prac habilitacyjnych z zakresu muzykologii i sztuk muzycznych obronionych w roku 2011 (w kolejności alfabetycznej):   AKADEMIA MUZYCZNA IM. FELIKSA NOWOWIEJSKIEGO W BYDGOSZCZY Teoria muzyki Dr Michał Zieliński: Model mozartowskiej orkiestr...

Wykaz prac habilitacyjnych z zakresu muzykologii i sztuk muzycznych obronionych w roku 2012 (w kolejności alfabetycznej):   AKADEMIA MUZYCZNA IM. GRAŻYNY I KIEJSTUTA BACEWICZÓW W ŁODZI Ryszard Wiesław Bednarek: Romans rosyjski – moja...